Ik denk niet aan mijn problemen. Ik speel gewoon. Ik vind dat leuk. (Salem, 11 jaar)
Hoe is het om als kind in een opvangcentrum te leven? Wat doe je in je vrije tijd? Hoe voel je je op school? Wat zou je anders willen doen? Die vragen staan centraal in 'Onderweg', een project van de Karel De Grote Hogeschool.
We gingen naar de projectvoorstelling en doken in het reisverslag.
Een belevingsonderzoek, een verzameling verhalen van kinderen op de vlucht, verteld door kinderen die in een opvangcentrum leven.
Over spelen, over vrije tijd, over hoe kinderen dat beleven.
We zoomen even in op het verhaal rond spelen
Kinderen spelen overal ter wereld. In spel ontmoeten verschillende leeftijden en culturen elkaar. Ook in een opvangcentrum neemt spelen een belangrijke plaats in.
Spelen gebeurt in activiteiten. Als er iets te doen is, met begeleiders of als er vrijwilligers of stagiairs langskomen. Daar zijn kinderen dankbaar voor, ze kijken er naar uit. Dat is vaak zo op woensdag, en soms in het weekend. Kiinderen vertellen dat ze graag spelletjes doen, met de begeleiders, overal in het centrum en liefst waar dat eigenlijk niet mag. Begeleiders doen hun best, maar hebben heel wat andere taken en rollen.
Spelen gebeurt altijd en overal. Spelen is wat kinderen doen. Kinderen willen samenkomen, spelen, rondhangen, tot rust komen, bewegen, klimmen, dansen, springen, babbelen, lachen ... omdat het kinderen zijn.
Hoe gaat dat dan in een asielcentrum? Waar is dan je eigen plek? Waar vind je speelmateriaal of waar spreek je met je vrienden af? Met wie speel je graag? Als iedereen dicht op elkaar leeft, dezelfde ruimtes deelt, andere noden heeft, als het niet zeker is hoe lang iedereen blijft... dan is dat niet evident. Dat blijkt ook uit de verhalen van de kinderen.
Het recht op spelen is er voor elk kind. Spelen om te spelen, gewoon jezelf zijn. Waardevol op zich, zeker voor deze kinderen.
Voor ons was het een reis in een wereld die we tot nu toe nog niet goed kenden.
Het daagt ons uit om mee te helpen zoeken en sleutelen, naar meer speelkansen.
Met kinderen zelf, met begeleiders, met ouders, met medebewoners in de opvangcentra en het beleid.
Ons speelhart klopt alvast stevig.
Daar doen we het voor: mee het recht op spelen ondersteunen, overal waar kinderen zijn.
Hoe is dat voor jou?
Hoe kan jij mee ambassadeur zijn voor kinderen op de vlucht?
Lees verder op de boeiende website van 'Onderweg'
Je vindt er verhalen van de kinderen, een uitgebreide bibliotheek met achtergrondinformatie voor iedereen die kinderen op de vlucht wil ondersteunen en het onderzoeksrapport.
Ik denk niet aan mijn problemen. Ik speel gewoon. Ik vind dat leuk. (Salem, 11 jaar)
Hoe is het om als kind in een opvangcentrum te leven? Wat doe je in je vrije tijd? Hoe voel je je op school? Wat zou je anders willen doen? Die vragen staan centraal in 'Onderweg', een project van de Karel De Grote Hogeschool.
We gingen naar de projectvoorstelling en doken in het reisverslag.
Een belevingsonderzoek, een verzameling verhalen van kinderen op de vlucht, verteld door kinderen die in een opvangcentrum leven.
Over spelen, over vrije tijd, over hoe kinderen dat beleven.
We zoomen even in op het verhaal rond spelen
Kinderen spelen overal ter wereld. In spel ontmoeten verschillende leeftijden en culturen elkaar. Ook in een opvangcentrum neemt spelen een belangrijke plaats in.
Spelen gebeurt in activiteiten. Als er iets te doen is, met begeleiders of als er vrijwilligers of stagiairs langskomen. Daar zijn kinderen dankbaar voor, ze kijken er naar uit. Dat is vaak zo op woensdag, en soms in het weekend. Kiinderen vertellen dat ze graag spelletjes doen, met de begeleiders, overal in het centrum en liefst waar dat eigenlijk niet mag. Begeleiders doen hun best, maar hebben heel wat andere taken en rollen.
Spelen gebeurt altijd en overal. Spelen is wat kinderen doen. Kinderen willen samenkomen, spelen, rondhangen, tot rust komen, bewegen, klimmen, dansen, springen, babbelen, lachen ... omdat het kinderen zijn.
Hoe gaat dat dan in een asielcentrum? Waar is dan je eigen plek? Waar vind je speelmateriaal of waar spreek je met je vrienden af? Met wie speel je graag? Als iedereen dicht op elkaar leeft, dezelfde ruimtes deelt, andere noden heeft, als het niet zeker is hoe lang iedereen blijft... dan is dat niet evident. Dat blijkt ook uit de verhalen van de kinderen.
Het recht op spelen is er voor elk kind. Spelen om te spelen, gewoon jezelf zijn. Waardevol op zich, zeker voor deze kinderen.
Voor ons was het een reis in een wereld die we tot nu toe nog niet goed kenden.
Het daagt ons uit om mee te helpen zoeken en sleutelen, naar meer speelkansen.
Met kinderen zelf, met begeleiders, met ouders, met medebewoners in de opvangcentra en het beleid.
Ons speelhart klopt alvast stevig.
Daar doen we het voor: mee het recht op spelen ondersteunen, overal waar kinderen zijn.
Hoe is dat voor jou?
Hoe kan jij mee ambassadeur zijn voor kinderen op de vlucht?
Lees verder op de boeiende website van 'Onderweg'
Je vindt er verhalen van de kinderen, een uitgebreide bibliotheek met achtergrondinformatie voor iedereen die kinderen op de vlucht wil ondersteunen en het onderzoeksrapport.
“Meteen na de eerste sessie waren wij allemaal vol energie! We wilden zo snel mogelijk hiermee aan de slag. Het waren interessante, leerrijke in interactie sessies waardoor we alle informatie echt konden ervaren en voelen. We hadden gerust nog een aantal sessies extra willen doen!” Koen en Eveline - teamcoaches naschoolse opvang KinderKuren Leuven
Spelen met loose parts is helemaal hot! Landschapsarchitect Simon Nicholson wist het al in de jaren ’70; de leukste speelomgeving voor kinderen is er eentje die ze zelf maken. Geen afgelikte speeltuigen waar ze na enkele keren proberen het trucje meteen van doorhebben, maar een inspirerende en uitdagende hoop los materiaal. Gegarandeerd meer fantasie, creativiteit en speelplezier voor elk kind. Niets wordt alles!
Vul je mailadres in en ontvang boeiend en speels nieuws van Speelmakers.
